AM SOMEONE........

Am someone
I walked past a dead face
even though the person was alive
I saw my eyes in the mirror
and cried at the sight
I looked at a person I didn¹t know
and I met a friend
I got heads to turn
when I walked past
I learned a lot about myself
when I lost a new friend
I cried every tear in my body
when I thought about love
I got hit bad
then got back in the ring
I climbed a mountain of rocks
and saw an eagle fly over- head
I heard terrible things about myself
when no one thought I was listening
I realized I was strong
when I didn¹t cry when it hurt
I found out who I was
when I was with someone else
I thought I was lost forever
when a friend found me
I held a life in my hand
and it was my own
I was a pawn in someone else's game
so I surrendered to a brook
I walked the fine line between surviving
and not wanting to survive
I still am
I am someone

മഴയുടെ പ്രണയം....

മണ്ണിന്റെ മാറിലേക്കിറങ്ങിച്ചെല്ലുമ്പോൾ
മഴ മന്ത്രിച്ചു………
നിന്നെ ഞാൻ പ്രണയിക്കുന്നു…..
എന്റെ പ്രണയം നിന്നിലേക്ക്
പെയ്തിറങ്ങുന്നു……..
നിന്നെ ഞാൻ പുണരുമ്പോൾ
വസന്തം ചിരിക്കുന്നു…..
നിന്റെ മേനിയിൽ ഞാൻ ചാർത്തിയ
ഹരിതപട്ടിനാൽ
നിന്റെ സൌന്ദര്യം അവർണ്ണനീയം…..
പ്രണയതീവ്രതയിൽ
ഒരു ഭ്രാന്തനാകും മുമ്പേ
എന്നെ നീ പ്രണയിക്കൂ........

ഇന്നലെ മുഴുവൻ മഴയായിരുന്നു കൂട്ടുകാരാ
നീ നിന്നെക്കാളധികം ഇഷ്ടപ്പെടുന്ന മഴ
ഹോസ്റ്റൽമുറിയുടെ ജനൽ‌പ്പാളികളിൽ പിടിച്ചു
ഞാനേറെ അതാസ്വദിച്ചു
പുറംചുമരിലെ ലൈറ്റിലെ അരണ്ട വെളിച്ചത്തിൽ
ഞാൻ കണ്ടു
ഇലച്ചാർത്തുകളോടു കളി പറയുന്ന മഴത്തുള്ളികൾ
നീ എന്നെ പാടിയുറ്ക്കാൻ
പറ്ഞ്ഞയച്ച മാലാഖമാർ വന്നിരുന്നു
പക്ഷേ അവർ വെറുതെ കലപില കൂട്ടുകയായിരുന്നു
എന്നെ ഉറക്കാതെ
അകത്തേക്കു കടന്നുവന്ന നനുത്ത കാറ്റിൽ
മരണത്തിന്റെ ഗന്ധം പടർന്നിരുന്നു.
അതിനെ പുണർന്ന് മയങ്ങിയ എന്നെ
തലോടി നിന്റെ മാലാഖമാർ
മടങ്ങിപ്പോയി….
അപ്പോഴും താഴെ തണവാർന്ന തറയിൽ
രക്തത്തുള്ളികൾ ചിത്രങ്ങളെഴുതുകയായിരുന്നു…

അന്ന് നീയെന്റെ അരികിലെത്തുമ്പോൾ
ഞാൻ കരുതി
എന്റെ ദു:ഖങ്ങളെ നീ
മാറോടു ചേർത്തു എന്ന്
ഒരു മഹാമാരിയായ് എന്നിൽ നീ
പെയ്തിറങ്ങുമ്പോൾ
നിന്നിൽ വെറുമൊരു മ്ഴത്തുള്ളിയുടെ
നൈർമ്മല്യം ഞാൻ ആസ്വദിച്ചു
അറിഞ്ഞില്ലാ ഞാൻ നീയെന്റെ
ദു:ഖങ്ങളെ ക്കാൾ
നിന്റെ വികാരങ്ങ് ൾക്കടിമയായിരുന്നു എന്ന്
ഇന്നെ നീയെന്നെ
വലിച്ചെറിയുമ്പോൾ
നിന്നിലെ ക്രൂരതയുടെ മുഖം
ഞാൻ തിരിച്ചറിയുന്നു
നിന്നോടൊപ്പമുള്ള
പലനിഴലുകളിലും
ഞാൻ എന്നെത്ത്ന്നെ
തിരിച്ചറിയുന്നു

കണ്ണുനീരിൻ നേർത്ത പടലം മാറ്റി ഞാൻ
എന്റെ മുന്നിൽ വെറുതെ തിരഞ്ഞു നിന്നെ
വിറയാർന്ന ചുണ്ടിൽ വിതുമ്പുന്ന മോഹങ്ങൾ
കനലായ് തീർന്ന്തും ഞാനറിഞ്ഞു

നോക്കിയില്ലാ നീ തിരിഞ്ഞൊന്നു..
ഒരു വാക്കു പോലും ചൊന്നതീലാ
എങ്കിലും ഞാനറിഞ്ഞു
നിൻ മിഴികളിൽ നിറയുന്നു
പറയേണ്ടതെല്ലാം

നിൻ മൌനം ഒരു മന്ദഹാസമാല്യ, പോൽ
എൻ ഹ്രദയത്തിൽ ചാർത്താൻ
ഞാനൊരുങ്ങി…..

കാലം വിധിയെഴുതും കളിപ്പാട്ടമാണീ
മർത്ത്യന്റെ മനസ്സെന്നും ഞാനറിഞ്ഞു

നീ പോകും കാലൊച്ച അകലുന്തോറും
നിന്നടുത്തെത്താൻ ഞാൻ മോഹിച്ചു
എൻ കവിളിൽ തലോടിയ നിൻ കരതലം
മുറുകെ പീ‍ടിക്കുവാൻ
ഞാനഗ്രഹിച്ചു……

പതിയെ പതിയെ നീയകന്നു
ഏതോ അദ്ര്യശ്യബിന്ദുവായ്
എൻ മിഴിക്കോണിൽ നിന്നും അടർന്ന
അശ്രുവിൽഎൻ സ്വപ്നങ്ങളുടെ ഹ്ര് ദയരക്തം പടർന്നിരുന്നു……….

njanaglude nattile pooram

One of the oldest temples in the state, the vadakkumnathan temple is a classical example of the Kerala style of architecture and has many decorative murals and pieces of art. This is the venue of the world famous pooram festival celebrated annually in april - may. The fireworks at the pooram are a spectacular sight. Non hindus are not allowed entry into the temple.
No visitor to Trichur can miss the Vadakkunnathan temple, "one of the most unique, ancient and important" of the sacred shrines of Kerala. It stands on a beautiful hillock at the center of Trichur overlooking the town. The vast maidan around the temple is called Tekkinkadu or forest of teak woods and Trichur town literally revolves round the temple.
The massive stone wall enclosing an area of nearly 9 acres and forming a strong fortification and the fourlofty gopurams overtopping the central shrine and indicating the four directions-North, South, East and West -and above all the dozens of peepal trees scattered on the vast grounds of' the temple gives Vadakkunnathan temple a unique and magnificent appearance.

എനിക്കൊരു മയിലാകണം
ഉരുണ്ടുകൂടുന്ന കാർമേഘത്തെ
ഒതുക്കി നിർത്തി
മാനത്തു നിന്നടരുന്ന
ആദ്യത്തെ അശ്രു ബിന്ദു
ഏറ്റുവാങ്ങാൻ

എനിക്കു മഴയാകണം
വിശാലമായ ഈ ഭൂമിയെ
പ്രണയിക്കാൻ

എനിക്കൊരു പൂവാകണം
പകൽ മുഴുവൻ സൂര്യനെ പ്രണയിച്ച്
രാത്രിയുടെ നിശബ്ദതയിൽ
ചന്ദ്രന്റെ മാറിൽ മയങ്ങി
ജീവൻ ത്യജിക്കാനായി

പിന്നെ എനിക്കു ഞാനാവണം
എന്റെ സ്വപ്നങ്ങളിൽ
മയങ്ങാൻ…….

എന്നിലെ രക്തത്തിന്റെ ഓരോ തുള്ളിയും
പേനയിൽ നിറച്ചു
ഞാനെഴുതി….ഇതു നിനക്കുള്ള
എന്റെ പ്രണയസ്പന്ദനങ്ങ്ളാകുന്നു
ഇത് എന്റെ ജീവന്റെ
മോഹത്തുടിപ്പുകളാകുന്നു
ഒരു പരിഹാസച്ചിരിയോടെ
നീ പറഞ്ഞകന്നു
അവ വെറും ചെമ്പരത്തിപ്പൂക്കളാണെന്ന്
എങ്കിലും
ഇനിയും ഞാനെഴുതും
എന്നിലെ ഈ പ്രണയസ്പന്ദനങ്ങളുടെ
ഓരോ തുള്ളിയും
അവസാനിക്കും വരെ……….
ശ്രീ നായർ